Ταυτότητα: Οι πρώτοι θεωρητικοί της μεσογειακής κουζίνας –όχι της μεσογειακής διατροφής, για να μη δημιουργηθούν παρεξηγήσεις– αναζητώντας τους συνδετικούς κρίκους που ενώνουν μαγειρικά διαφορετικούς λαούς και πολιτισμούς, από τον Βόσπορο μέχρι το Γιβραλτάρ, εστίασαν σε τρία προϊόντα. Το ελαιόλαδο, το σιτάρι και το κρασί, πιθανότατα σε αντιδιαστολή με το βούτυρο, την πατάτα και την μπύρα, που διαμόρφωσαν τη γαστρονομική κουλτούρα των βορειότερων περιοχών της Ευρώπης. Όμως, οι μεταγενέστεροι ερευνητές πρόσθεσαν σε αυτή την αρχική τριάδα, την κατανάλωση του αρνίσιου κρέατος, την τομάτα και βέβαια τα μυρωδικά και τους συνδυασμούς τους. Πραγματικά, τα περισσότερα μυρωδικά και μπαχαρικά που χρησιμοποιούνται στις κουζίνες της Μεσογείου, και σε μεγάλο βαθμό τις χαρακτηρίζουν, προέρχονται από την λίγο πολύ κοινή χλωρίδα της περιοχής. Το μείγμα που προτείνει το Μπαχάρ συνδυάζει, σε ιδανικές αναλογίες, τα δημοφιλέστερα από αυτά, που καθένα τους θα μας ταξιδέψει ίσως σε μια διαφορετική χώρα, όλα μαζί όμως έχουν το άρωμα της κοινής μας θάλασσας.
Μορφή: Σκόνη, με πράσινο-καφέ χρώμα.
Αρώματα και γεύση: Τα αρώματα των βοτάνων και των μπαχαρικών αναδύονται κατά κύματα, με κυρίαρχα τη μαντζουράνα, το φασκόμηλο, το θυμάρι, το κύμινο και το εστραγκόν. Η γεύση είναι επίμονη, ευχάριστα πικάντικη, με ένα ελαφρά πιπεράτο τελείωμα.
Στην κουζίνα: Ιδανικό για αρνί στο φούρνο, ψητό κοτόπουλο, λεμονάτο ή κοκκινιστό κρέας στην κατσαρόλα, ψητά λαχανικά, μαρινάδες και σάλτσες.
Ταιριάσματα: Ίσως χρειαστεί να προσθέσετε αλάτι.