Ταυτότητα: Το λινάρι θεωρείται ως ένα από τα πρώτα φυτά που αξιοποίησε ο άνθρωπος για τις κλωστικές ίνες του. Τα αρχαιότερα δείγματα τέτοιων ινών βρέθηκαν σε σπήλαιο της Γεωργίας και οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι η ηλικία τους ξεπερνά τα 30.000 χρόνια. Με την εξημέρωση και τη συστηματική καλλιέργεια του φυτού, αρχικά στη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο και στη συνέχεια στην υπόλοιπη Ευρώπη, αξιοποιήθηκαν τόσο οι ίνες του που με την κατάλληλη κατεργασία δίνουν τα περίφημα λινά υφάσματα, όσο και οι σπόροι του, που αποτελούν ιδιαίτερα θρεπτική τροφή, κυρίως χάρη στην υψηλή τους περιεκτικότητα σε ωφέλιμα λιπαρά οξέα. Μάλιστα, οι γιατροί της αρχαιότητας και του Μεσαίωνα τους απέδιδαν διάφορες θεραπευτικές ιδιότητες. Σήμερα καλλιεργούνται πολλές διαφορετικές ποικιλίες, που όλες ανήκουν στο είδος Linum usitatissimum (Λίνον το χρησιμότατον) και άλλες προορίζονται για την παραγωγή νήματος και άλλες για την παραγωγή σπόρων και λινέλαιου. Τούτες οι τελευταίες ξεχωρίζουν κυρίως από το χρυσαφένιο χρώμα των σπόρων τους.
Μορφή: Μικροί οβάλ σπόροι, στο χρώμα του παλιού χρυσού, με τραγανή υφή.
Αρώματα και γεύση: Στο στόμα θυμίζουν φουντούκι, αρωματικά και γευστικά, ενώ αφήνουν και μια διακριτική γλύκα στο τελείωμα.
Στην κουζίνα: Δοκιμάστε το λιναρόσπορο ως σνακ, αφού τον καβουρδίσετε και τον αλατίσετε. Ακόμα προσθέστε τον σε σαλάτες ωμές, σε πιάτα με πατάτες αλλά και σε πιάτα με λαχανικά ή κρέας. Χρησιμοποιείστε τον στα σπιτικά ψωμιά, στα μάφιν, τις κομπόστες και τις ομελέτες.
Ταιριάσματα: Ταιριάζει ωραία με τον κόλιανδρο, το κύμινο, τον κουρκουμά, την κανέλα και τον γλυκάνισο.