Ταυτότητα: Παρά την εντύπωση που δημιουργεί το όνομά του, το ροζ πιπέρι δεν ανήκει στην οικογένεια των «αληθινών» πιπεριών, των καρπών δηλαδή του Piper nigrum ή μαυροπίπερου. Αντίθετα, πρόκειται για τους καρπούς ενός σχίνου (Schinus terebinthifolius), αυτοφυή στις τροπικές και υποτροπικές ζώνες της νότιας Αμερικής, που μοιάζουν στο σχήμα και το μέγεθος με εκείνους του μαυροπίπερου. Αν σε αυτή την ομοιότητα προσθέσει κανείς και την αρωματική συγγένεια, έχει εύκολα την εξήγηση για την «συνωνυμία».
Μορφή: Οι κόκκοι του ροζ πιπεριού ή πιπεριού της Βραζιλίας, όπως είναι επίσης γνωστό από την κύρια χώρα καταγωγής του, έχουν λαμπερό ροδοκόκκινο χρώμα και περίβλημα που θρύβεται πολύ εύκολα, αποκαλύπτοντας έναν μικρό, μαύρο σπόρο. Γι’ αυτό, στον μύλο των μπαχαρικών μπαίνουν μαζί με τα πιο σκληρά μαύρα και πράσινα πιπέρια, αλλιώς τους σπάμε με το χέρι ή με ένα πλατύ μαχαίρι.
Αρώματα και γεύση: Γλυκά και συγχρόνως πικάντικα αρώματα που θυμίζουν γλυκόριζα, κεδρόμηλα, μαστίχα και πιπέρι. Η γεύση τους βρίσκεται σε αντιστοιχία με τα αρώματα, προσφέροντας μια γλυκιά, μπαχαρένια αίσθηση.
Στην κουζίνα: Τα χαρακτηριστικά του ροζ πιπεριού του επιτρέπουν να συμμετέχει, να νοστιμίζει και να δίνει χρώμα σε εκατοντάδες πιάτα σε όλες τις κουζίνες του κόσμου, από τα πιπεράτα μοσχαρίσια φιλέτα μέχρι τα κυνήγια και από τα μαριναρισμένα ψάρια μέχρι τα πουλερικά. Ιδανικό για φίνες μαρινάδες και λευκές σάλτσες, αλλά και σε σαλάτες. Δοκιμάστε το πάνω από φρέσκα λευκά τυριά και θα εκπλαγείτε. Προτιμότερο είναι να μπαίνει στο τέλος του μαγειρέματος ή να χρησιμοποιείται ωμό.
Ταιριάσματα: Ταιριάζει σχεδόν με τα πάντα.