Ταυτότητα: Για τους Ιταλούς, η βασική, αλλά και εμβληματικότερη, σάλτσα πίτσας είναι η απλή σάλτσα τομάτας, που χρησιμοποίησε για την πίτσα Μαργαρίτα (Margherita) ο ναπολιτάνος πιτσαϊόλο Ραφαέλε Εσπόζιτο, τον Ιούνιο του 1889. Μια πίτσα που δημιούργησε προς τιμήν της βασίλισσας Μαργαρίτας της Σαβοΐας, επιλέγοντας τα τρία υλικά της, βασιλικό –μοτσαρέλα – τομάτα, ώστε χρωματικώς να παραπέμπουν στην ιταλική σημαία. Ξεπερνώντας αυτό το ορόσημο, η φαντασία των Ιταλών, αλλά και όλων όσων αγαπούν την πίτσα, βρίσκει ελεύθερο το πεδίο των αυτοσχεδιασμών. Η σάλτσα τομάτας μπορεί να φτιαχτεί με δεκάδες τρόπους και με εκατοντάδες διαφορετικά υλικά, όπως εδώ, όπου το μπέικον και το τυρί συμπληρώνουν τα βασικά υλικά.
Μορφή: Αχνοκόκκινη σκόνη, σχεδόν πούδρα, που προσφέρει στη σάλτσα της πίτσας μια ευχάριστη γεύση.
Αρώματα και γεύση: Τα αρώματα που επικρατούν είναι του μπέικον και του τυριού, αλλά διακρίνονται και κάποιες νότες κρεμμυδιού.
Στην κουζίνα: Διαλυμένη σε ζωμό (λαχανικών, κότας ή βοδινού), ενισχύει τη γεύση μιας τοματένιας σάλτσας. Εναλλακτικά, χρησιμοποιείται ως έχει, πασπαλιστά, πάνω από την πίτσα ή τη μακαρονάδα, αντικαθιστώντας με τη γεύση της τη σάλτσα σε ένα βιαστικό γεύμα. Μπορεί να δώσει μια απρόσμενη νότα αν αναμειχθεί με το ελαιόλαδο για τις μπρουσκέτες, ενώ έχει ενδιαφέρον και σε πατάτες φούρνου ή σε ένα λευκό ρύζι.
Ταιριάσματα: Αν χρησιμοποιηθεί σε σάλτσα, μπορεί να ενισχυθεί με την προσθήκη φρέσκου βασιλικού ή δυόσμου, αλλά και μπαχαρικών, όπως το κύμινο, το μπαχάρι και φυσικά το κοκκινοπίπερο, καυτερό ή μη.